تحصیل به زبان ترکمنی حق قانونی ما است
امسال نیز دانش آموزان اقوام ایرانی، از جمله بچه های ترکمن در حالی به مدارس می روند که از دسترسی به حقوق ملی خود یعنی تحصیل به زبان مادری محروم هستند. با گذشت سی سال از انقلاب اصل پانزده قانون اساسی جمهوری اسلامی که به آنان حق تحصیل به زبانهای اقوام را می دهد به اجرا گذاشته نشده است. در طی این چند دهه نه تنها پیشرفتی در این زمینه وجود نداشته بلکه حق انتخاب پوشش دانش آموزان ترکمن نیز از آنان گرفته شده است. دختران ترکمن که قبل از انقلاب می توانستند با لباسهای محلی خود وارد مدارس شوند از دهه دوم انقلاب به این سو از این حق خود نیز محروم شده اند. بهانه آن نیز بسیار مضحک و بی اساس است: قانون هماهنگی پوشش دانش آموزان.
در حالی که عملا این هماهنگی در هیچ یک از مدارس ایران وجود ندارد. این آیین نامه تنها دستاویزی برای ضربه زدن به فرهنگ پوشش اقوام ایرانی قرار گرفته و در مورد نوع پوشش دانش آموزان قوم غالب هیچ نقش تعیین کننده ای ندارد. به عنوان مثال یک دختر فارس اگر خواست می تواند با چادر بلند وارد مدارس شود و یا با روسری کوتاه و مانتو، رنگ آن را نیز می تواند به دلخواه خود سیاه یا آبی یا کرمی انتخاب کند. اما دختر ترکمن اگر بخواهد با لباس محلی خود وارد مدرسه شود، وی هماهنگی را برهم زده است. از نظر حکومتمردان، رنگ لباس دختران ترکمن نیز با گلهای زیبایی که دارد برهم زننده اصل هماهنگی است چون شادی و نشاط را به مدارس می آورد و به فرهنگ گریه که بر کل ایران و حتی بر مدارس حاکم است خدشه وارد می سازد.
لازم به یاد آوری است که با آغاز سال جدید نه تنها وعده های پوشالی احمدی نژاد مبنی بر گشایش واحدهای درسی به زبانهای قومی در دانشگاههای ترکمن صحرا تحقق نیافته بلکه از همین اکنون در مدارس ترکمن صحرا به بچه های ترکمن در مورد استفاده از لباس محلی اخطار داده می شود و مخصوصا در گنبدکاووس و کلاله شاهد برخوردهای سختگیرانه ای از سوی مسئولین اداره آموزش و پرورش هستیم و جالب اینجاست که به اولیاء دانش آموزان از همین اکنون توصیه می شود که در مورد این موضوع هیچ کلامی بر زبان نیاورند که در غیر این صورت به نفع بچه هایشان نخواهد بود.
با این سیاست مسئولان نظام جمهوری اسلامی طی دو دهه اخیر بسیاری از دختران ترکمن مقید به فرهنگ ملی خود برای ادامه تحصیل با مانع برخورد کرده ند. مضافا بچه های ترکمن همیشه به خاطر عدم تحصیل به زبان مادری خود مخصوصا در روستاها همیشه دچار افتهای تحصیلی می شوند.
امروزه در حالی که کشورهای پیشرفته و متمدن دنیا تنوع زبانی را جزو غنای فرهنگی سرزمین خود می دانند و بسیاری از اندیشمندان آموختن دو یا چند زبان را به مردم توصیه می کنند جمهوری اسلامی با سیاست ارتجاعی خود برای محو فرهنگهای ملل ایرانی تلاش می کند که بایستی نهادهای جهانی مرتبط با حقوق بشر رسیدگی جدی نسبت به آن انجام دهند. براستی که امروز در ایران مسئله حقوق بشر کم اهمیتتر از مسئله ساخت سلاحهای هسته ای نیست و در این چارچوب بایستی به حقوق اقوام ایرانی توجه ویژه ای قائل شد. چون اقوام ایرانی مظلومترین و محرومترین قشر جامعه ایرانی را شکل می دهند.
با امید به روزی که در مدارس ترکمن صحرا شاهد تدریس زبان ترکمنی برای بچه های خود شویم.
سازمان آزادیبخش ترکمن صحرا – تورکمن صحرا آزادلیق قوراماسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر